Hortensja pnąca

Hortensja pnąca

łac. Hydrangea petiolaris

Hortensja pnąca osiąga 10–20 m wysokości. Przez pierwsze 2–3 lata rośnie powoli, ale po ukorzenieniu się, znacznie przyspiesza wzrost i rocznie może osiągać ok. 1 m. Wspina się przy pomocy korzeni przybyszowych wytwarzanych na lekko wijących się pędach. Liście ciemnozielone, okrągłe, ząbkowane, umieszczone na długich ogonkach, jesienią przebarwiają się na złocistożółty kolor. Pędy ładnie wyglądają zimą, gdy pokrywa je czerwonobrunatna lub cynobrowobrunatna, lekko łuszcząca się kora. Kwiaty w czerwca i lipca, białe, w postaci baldachowatych kwiatostanach o średnicy 15–25 cm. Posiada kwiaty płodne – drobne i niepozorne, obupłciowe, lekko miodowo pachnących oraz kwiatów płonnych – większe, białe, bez pręcików i słupków. Kwitnienie rozpoczyna po 2–6 latach od posadzenia. Stanowiska zaciszne, cieniste o wysokiej wilgotności powietrza, gleba żyzna, próchnicza i wilgotna.